محصولات پلیمری به دلایل مختلف امکان تخریب اکسیداسیونی داشته و عمر سرویس دهی آنها کوتاه می شود. تخریب اکسیداسیونی می تواند منجر به تغییر رنگ، افت استحکام کششی و استحکام ضربه ای و نیز تضعیف سایر خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمرها شود. تخریب اکسیداسیونی اساساً به واسطه تشکیل رادیکالهای آزاد در ساختار پلیمر اتفاق می افتد. این رادیکالهای آزاد به دلایل مختلف حاصل می شوند: از شکسته شدن زنجیرهای پلیمر در حین فرآورش یا اختلاط،  قرار گرفتن در معرض نور و ازن، باقی ماندن کاتالیست در ساختار پلیمر، و نهایتاً حضور ناخالصی در پلیمر.

بنابراین به منظور پیشگیری از تخریب ناشی از اکسیداسیون، اضافه نمودن مواد افزودنی با عنوان آنتی اکسیدان به فرمولاسیون های پلیمری ضروری است.

در این راستا شرکت پیروز شفق انواع مستربچ های آنتی اکسیدان مبتنی بر آنتی اکسیدانهای نوع اول و دوم را به بازار عرضه داشته است. درصد پایینی (حدود 2 الی 3% وزنی ) از این مستربچ­ ها تخریب اکسیداسیونی محصول نهایی را کاهش و طول عمر سرویس دهی آنها را افزایش می دهد. با این حال بهره­ گیری همزمان از مستربچ های آنتی اکسیدان و پایدار کننده UV اثر مضاعف دارد.