مستربچ های لیز کننده
تقریبا در تمامی فرآیندهای شکل دهی مذابهای پلیمری به ویژه اکستروژن و تزریق، مقدار بالای گرانروی (ویسکوزیته) مذاب منجر به پیدایش ضریب اصطکاک (COF) بالا در حین فرآورش و نیز بین لایه ها یا بخش های محصول تولیدی می شود. این اصطکاک نسبتاً زیاد علاوه بر کاهش نرخ تولید، کاربرد نهایی محصولات به ویژه فیلم های پلیمری را نیز دشوار می سازد.
ساده ترین و اقتصادی ترین روش برای کاهش ضریب اصطکاک در فرآورش پلیمرها و نتیجتاً کاهش مشکلات و عواقب ناشی از آن استفاده از مستربچ های لیزکننده در فرآیند تولید میباشد. لیزکننده ها علاوه بر کاهش چسبندگی لایه های پلیمری به یکدیگر، منجر به کاهش چسبندگی بین پلیمر و سطوح فلزی تجهیزات فرآیندی، لایه فیلم و ورق های پلیمری و نیز قطعات قالبگیری شده می گردد.
افزودنی های لیزکننده به دلیل تمایل بیشتر به سطح هوا در مقایسه با تمایل به حامل پلیمری، به تدریج به روی سطح محصول مهاجرت نموده و بلورینه می شود. این لایه بلور همچون یک لایه روان کننده عمل نموده و نتیجتاً ضریب اصطکاک مابین سطوح مربوطه را کاهش می دهد.
از آنجا که مهاجرت مستربچ های لیزکننده به سطح، یک پدیده وابسته به زمان می باشد، بازده عملکرد این دسته از افزودنی ها از طریق اندازه گیری میزان لغزش یک فیلم بر روی فیلم دیگر و نتیجتاً محاسبه ضریب اصطکاک بر حسب زمان بعد از اکستروژن تعیین میشود. شدت مهاجرت مستربچهای لیزکننده به سطح به وزن مولکولی عامل لیزکننده و پلیمر زمینه و نیز به غلظت اجزاء وابسته می باشد.
شرکت پیروز شفق با بهره گیری از تجارب طولانی خود و تکنولوژی روز، ضمن در نظر گرفتن مشخصه های کلیدی همچون سرعت مهاجرت و نیز خواص ویسکوالاستیک پلیمرهای مختلف قادر به تولید مستربچ های لیزکننده متنوع برای کاربردهای مختلف می باشد.
مستربچ های لیز کننده
تقریبا در تمامی فرآیندهای شکل دهی مذابهای پلیمری به ویژه اکستروژن و تزریق، مقدار بالای گرانروی (ویسکوزیته) مذاب منجر به پیدایش ضریب اصطکاک (COF) بالا در حین فرآورش و نیز بین لایه ها یا بخش های محصول تولیدی می شود. این اصطکاک نسبتاً زیاد علاوه بر کاهش نرخ تولید، کاربرد نهایی محصولات به ویژه فیلم های پلیمری را نیز دشوار می سازد.
ساده ترین و اقتصادی ترین روش برای کاهش ضریب اصطکاک در فرآورش پلیمرها و نتیجتاً کاهش مشکلات و عواقب ناشی از آن استفاده از مستربچ های لیزکننده در فرآیند تولید میباشد. لیزکننده ها علاوه بر کاهش چسبندگی لایه های پلیمری به یکدیگر، منجر به کاهش چسبندگی بین پلیمر و سطوح فلزی تجهیزات فرآیندی، لایه فیلم و ورق های پلیمری و نیز قطعات قالبگیری شده می گردد.
افزودنی های لیزکننده به دلیل تمایل بیشتر به سطح هوا در مقایسه با تمایل به حامل پلیمری، به تدریج به روی سطح محصول مهاجرت نموده و بلورینه می شود. این لایه بلور همچون یک لایه روان کننده عمل نموده و نتیجتاً ضریب اصطکاک مابین سطوح مربوطه را کاهش می دهد.
از آنجا که مهاجرت مستربچ های لیزکننده به سطح، یک پدیده وابسته به زمان می باشد، بازده عملکرد این دسته از افزودنی ها از طریق اندازه گیری میزان لغزش یک فیلم بر روی فیلم دیگر و نتیجتاً محاسبه ضریب اصطکاک بر حسب زمان بعد از اکستروژن تعیین میشود. شدت مهاجرت مستربچهای لیزکننده به سطح به وزن مولکولی عامل لیزکننده و پلیمر زمینه و نیز به غلظت اجزاء وابسته می باشد.
شرکت پیروز شفق با بهره گیری از تجارب طولانی خود و تکنولوژی روز، ضمن در نظر گرفتن مشخصه های کلیدی همچون سرعت مهاجرت و نیز خواص ویسکوالاستیک پلیمرهای مختلف قادر به تولید مستربچ های لیزکننده متنوع برای کاربردهای مختلف می باشد.